„Jej melodie poruszają dusze, jej milczenie rozdziera ciało.”
Sona jest najprzedniejszą wirtuozką etwahlu w 
Demacii. Za pomocą swojego instrumentu przemawia pełnymi wdzięku akordami i niesamowitymi ariami. Dzięki swoim dystyngowanym manierom zjednała sobie serca szlachty, lecz niektórzy podejrzewają, że jej czarujące melodie emanują magią, która jest zakazana w Demacii. Cicha dla nieznajomych, jakoś rozumiana przez bliskich towarzyszy, Sona wygrywa harmonie nie tylko po to, by nieść ukojenie rannym sojusznikom, ale i by powalać niczego niespodziewających się wrogów.
Wirtuozka Strun[]
Sona nie pamięta swoich rodziców. Jako niemowlę została porzucona przed drzwiami 
ioniańskiego domu adopcyjnego, ułożona na starożytnym instrumencie nieznanego pochodzenia. Zachowywała się nadspodziewanie dobrze, zawsze cicha i zadowolona. Jej opiekunowie byli pewni, że szybko znajdzie się dla niej jakiś dom, jednakże wkrótce okazało się, że to co uznano za jej niezwykłą serdeczność okazało się brakiem możliwości mówienia oraz wydania jakiegokolwiek dźwięku. Sona pozostała w domu adopcyjnym aż do wieku nastoletniego, obserwując w rozpaczliwej ciszy, jak osoby adoptujące omijały ją. W tym czasie jej opiekunowie sprzedali jej niezwykły instrument niecierpliwym kolekcjonerom, w nadziei na zarobienie dla niej pieniędzy. Z dziwnych i niespotykanych powodów instrument zawsze był zwracany lub pojawiał się przed domem.
Gdy bogata demaciańska kobieta imieniem Lestara Buvelle dowiedziała się o instrumencie, natychmiast wyruszyła do Ionii. Kiedy opiekunowie pokazali jej instrument wstała bez słowa i zaczęła wędrówkę po domu, którą zakończyła przed pokojem Sony. Lestara natychmiast zaadoptowała dziewczynę, pozostawiając duży datek w zamian za instrument. Pod jej przewodnictwem Sona odkryła głębokie powiązanie z instrumentem, nazwanym przez Lestarę „etwahl”. W jej rękach wygrywał melodie wstrzymujące lub przyspieszające bicie serca pobliskich ludzi. W przeciągu miesięcy zaczęła dawać koncerty, na które wszystkie bilety wyprzedano w mgnieniu oka. Jej gra oczarowywała słuchaczy. Bez wysiłku manipulowała ich emocjami, a wszystko bez jednej zapisanej nuty. W sekrecie, Sona odkryła zabójcze zastosowanie etwahla, którego wibracje mogły 
przecinać przedmioty na odległość. Trenowała ten dar w samotności, zwiększając swoją biegłość, aby być gotową, gdyby nadarzyła się okazja występu na scenie wymagającej harmonii jej talentów.
