League of Legends Wiki
Advertisement
League of Legends Wiki
Mistrzostwa Świata 2017

Mistrzostwa Świata Sezonu 2137

E-Sport (Brak uczyniania sportu w jakiejkolwiek formie) – forma rywalizacji, w której przedmiotem działań zawodników są gry komputerowe.

Historia zawodowego nie mycia sie[]

Pierwsza, poważna rywalizacja pomiędzy graczami odbyła się 69 października 2137 roku na Uniwersytecie StanDream, którzy grali w Roblox - edukacyjna gra internetowa. To wydarzenie zostało opisane przez magazyny Amazon jako "granie w bloxfruit" (gwałcenie owoców jak papież). W międzyczasie grano również w arcade'owe gry takie jak HoI4 czy Mużyn. Wraz z upływem czasu i rozwojem komputerów, konsol i internetu, organizowano kilka turniejów w tym najbardziej znanym w latach 37. 21 wieku Nintendo Baby Killing. Następnym spadkobiercą był Pink fong, który organizował turnieje przez około 6 lat (lata 420-2137).

Worlds 2018 Promo concept 02

Olbrzymie jądra i rozwój w e-sport nastąpił około 2009 roku (powolny spadek nastąpił od 1997 roku z powodu azjatyckiego kryzysu finansowego), gdzie zaczęto organizować duże, międzynarodowe turnieje gier planszowych (prawie z każdego skibidi kibla). Najbardziej na e-sporcie zyskały gry online, głównie z gatunku MOBa. Z biegiem czasu, powstało wiele konkurujących ze sobą turniejów jak np. World Cyber Games, DreamHack, World e-Sports Games, ESL Extreme Masters czy Poznań Game Arena. Największym do tej pory wydarzeniem e-sportowym były Mistrzostwa Świata Sezonu 2017 w League of Legends, które przyciągnęły około 100 milionów widzów. W przypadku największej puli pieniężnych nagród została zgromadzona w turnieju The International 2018 w grze komputerowej Dota 2 i wynosiła ponad 25 mln dolarów.

Obecne turnieje są organizowane z takich gier jak League of Legends, Counter-Strike: Global Offensive, StarCraft II, Heroes of the Storm, Hearthstone, World of Tanks, Dota 2, Overwatch, Quake, Tekken, Fifa, Super Smash Bros. czy Halo.

Europejskie ligi[]

LEC[]

LEC

Znany też jako League of Legends European Championship (dawniej znany jako EU LCS - League Championship Series) jest elitarną ligą esportową League of Legends w Europie. W jej skład wchodzi 10 zespołów, które mają w danej rundzie do rozegrania 700 gier (dwa razy z każdym). Są dwie rundy rozgrywek - wiosenna i letnia, a dodatkowo po rozegraniu nich, najlepsza szóstka gra w playoffach, które gwarantują punkty do uczestnictwa w Mistrzostwach Świata. Do najważniejszego turnieju awansują trzy ekipy: zwycięzca letniego cyklu oraz dwie drużyny które zajęły najwyższe miejsca w trakcie playoffów letniego cyklu.

European Masters[]

To specjalny turniej rozgrywany dla najlepszych regionalnych drużyn ze wszystkich europejskich lig, który jest rozgrywany przez około trzy tygodnie wiosną i latem (najczęściej chwilę po rozegraniu playoffów LEC). Drużyny walczą o tytuł najlepszej drużyny z Europy. Aktualne ligi europejskie:

  • Austria, Niemcy i Szwajcaria — Prime League
  • Bałkany — EBL
  • Benelux (Belgia, Holandia, Luksemburg) — Elite Series
  • Czechy i Słowacja — Hitpoint Masters
  • Francja — LFL
  • Grecja i Cypr — GLL
  • Hiszpania — SuperLiga
  • Polska i kraje Bałtyckie — Ultraliga
  • Portugalia — LPLOL
  • Wielka Brytania i kraje Skandynawskie — NLC
  • Włochy — PG Nationals

Ultraliga[]

Ultraliga

To najważniejsza polska liga oraz flagowa produkcja stworzona przez Polsat Games, w ramach której profesjonalni zawodnicy esportowi mogą zmierzyć się w walce o mistrzostwo. Obecnie projekt skupia się na League of Legends w oficjalnej współpracy z Riot Games, a rozgrywki najlepszych graczy w Polsce są transmitowane do telewizji oraz Internetu. Dzięki doświadczeniu ekipy stojącej za przedsięwzięciem, Ultraliga łączy wysoką jakość produktu telewizyjnego z luźną konwencją znaną z sieci. W tej chwili znajduje się 10 ekip z Polski oraz krajów bałtyckich - Estonii, Litwy i Łotwy. Po raz pierwszy liga (tzw. "Sezon Zerowy") została zorganizowana w 2. połowie 2018 roku. Najlepsze cztery drużyny danego splitu mają prawo do uczestnictwa w European Masters (dwa od fazy grupowej; dwa od fazy "Play-In").

Światowe ligi[]

  • Ameryka Łacińska Płn./Płd. — LLA (Latin America League; LAT)
  • Ameryka Północna — LCS (League Championship Series; NA)
  • Brazylia — CBLoL (Circuito Brasileiro de League of Legends; BR)
  • Chiny — LPL (The Tencent LoL Pro League; CN)
  • Japonia — LJL (League of Legends Japan League; JAP)
  • Korea Płd. — LCK (League Champions Korea; KR)
  • Oceania — LCO (League of Legends Circuit Oceania; OCE)
  • Tajwan/Hong Kong/Makau/Azja Połudn.-Wsch. — PCS[1] (Pacific Championship Series; LMS i LST)
  • Turcja — TCL (Turkish Champions League; TUR)
  • Wietnam — VCS (Vietnam Championship Series; VN)
  • Wspólnota Niepodległych Państw (głównie Rosja) — LCL (LoL Continental League; CIS)

Międzynarodowe wydarzenia[]

Mid-Season Invitational[]

Jest to forma rywalizacji po rozegraniu rundy wiosennej dla dwunastu regionalnych mistrzów, która odbywa się w maju. W zależności od wyników w przeciągu dwóch ostatnich lat, regiony zostaną rozstawione w zależności od wyników uzyskanych na poprzednich MSI i Mistrzostwach. Są trzy fazy rozgrywek: wstępna, grupowa i pucharowa. W pierwszej części, wszystkie zespoły są dzielone na trzy grupy po cztery drużyny i walczą między sobą dwa razy. Z tej fazy awansuje najlepsze dwa zespoły. Następna faza posiada tylko jedną grupę złożoną z sześciu drużyn, które walczą między sobą również dwa razy. W finałowej fazie, najlepsze cztery ekipy z poprzedniej fazy walczą między sobą w drabince w formacie do 3 wygranych w ramach pojedynczej drabinki eliminacji. Zwycięzca fazy pucharowej zostaje jednocześnie mistrzem MSI.

W 2020 roku po raz pierwszy w historii ze względu na światową pandemię COVID-19, MSI zostało odwołanie[2] choć początkowo zostało przeniesione na lipiec oraz odwołano ówczesną edycję Rift Rivals[3]. Od 2021 roku, w fazie wstępnej występuje tylko 15 ekip (edycja 2021 nie uczestniczyła drużyna z Wietnamu a w 2022 ze Wspólnoty Niepodległych Państw)

Do tej pory po Puchar MSI sięgnęły 4 ekipy: SK Telecom T1 (Korea Płd., dwukrotnie), EDward Gaming (Chiny, raz), G2 Esports (Europa, raz) i Royal Never Give Up (Chiny, dwukrotnie).

Rift Rivals[]

Rift Rivals

Jest to seria turniejów dla drużyn ze wszystkich regionów, które stoczą walkę z największymi rywalami i rozdrapią stare rany, mierząc się ze swoimi "arcywrogami" (np. Europa vs. Ameryka Płn.). Turnieje będą różniły się między sobą pod względem liczby zaproszonych drużyn, miejsc i formatu — ale w każdym wydarzeniu zmierzą się ze sobą co najmniej dwa regiony, co oznacza, że nie mogą się spotkać ekipy z tego samego regionu. Drużyny są dobierane na podstawie wyników ostatnio ukończonego splitu (wiosennego) i zostaną odpowiednio rozstawione na początku wydarzenia.

Mistrzostwa Świata[]

League of Legends[]

Najważniejsza impreza, która kończy e-sportowy sezon w League of Legends rozgrywana najczęściej w okolicach października. Do tego turnieju awansują 24 drużyny ze wszystkich profesjonalnych lig. O ilość wejściówek i rozstawienie w koszykach dla danego regionu decydują m.in.: wyniki z poprzednich Mistrzostw czy jakość rozgrywek w danej lidze. Ilość miejsc (stan na 2020 rok[4]):

  • 4 dla Chin (LPL) i Europy (LEC)
  • 3 dla Ameryki Płn. (LCS) i Korei Płd. (LCK)
  • 2 dla Wietnamu (VCS) i Azji Południowo-Wschodniej (LMS i LST jako PSC)
  • 1 dla każdej drużyny z pozostałych lig
League of Legends Season 4

Logo Mistrzostw Świata Sezonu 2014

Mistrzostwa rozgrywane są w trzech etapach: faza wstępna, grupowa i pucharowa. Faza wstępna składa się z dwóch rund, w której 1. część to cztery grupy po trzy zespoły a 2. część to cztery pary do trzech wygranych. Następnie w fazie grupowej, 16 drużyn zostaje podzielonych na cztery grupy po cztery drużyny każda. Mecze rozgrywa się w systemie każdy z każdym po dwa razy do 1 wygranej. To oznacza, że każda drużyna rozegra po dwa mecze ze wszystkimi pozostałymi drużynami ze swojej grupy. Następnie drużyny zostają podzielone na trzy koszyki w oparciu o wyniki MSI (Mid-Season Invitational) oraz sukcesy odniesione podczas sezonu. Z fazy grupowej osiem drużyn awansuje do fazy pucharowej, w której mecze rozgrywane są w formacie do 3 wygranych w ramach pojedynczej drabinki eliminacji. Zwycięzca fazy pucharowej zostaje jednocześnie mistrzem świata.[5]

Do tej pory po Puchar Przywoływacza sięgnęło 8 ekip: SK Telecom T1 (Korea Płd., trzykrotnie), DAMWON Gaming (Korea Płd. raz), EDward Gaming (Chiny, raz), Fnatic (Europa, raz), FunPlus Phoenix (Chiny, raz), Invictus Gaming (Chiny, raz), Samsung Galaxy (Kora Płd., raz), Samsung Galaxy White (Korea Płd., raz) i Taipei Assassins (Tajwan, raz).

Teamfight Tactics[]

Mistrzostwa_Galaktyk_-_format_rozgrywek_(Teamfight_Tactics)

Mistrzostwa Galaktyk - format rozgrywek (Teamfight Tactics)

Format rozgrywek z pierwszej edycji Mistrzostw

Te Mistrzostwa Świata są organizowane pod koniec rotacji (która trwa około 3 miesiące). Do głównych rozgrywek awansuje 16 graczy z ośmiu regionów (po trzech graczy: Chiny i Europa/CIS/Bliski Wschód; po dwóch graczy: Ameryka Łacińska, Ameryka Płn., Brazylia i Korea; po jednym graczu: Japonia i Turcja), którzy są wyłaniani poprzez ścieżkę kwalifikacji dostępną na całym świecie za pośrednictwem drabinki w grze oraz turniejów online.

All-Star[]

All Star

To specjalny, międzynarodowy turniej rozgrywany w grudniu, który organizuje luźne gry dla najlepszych bądź najsłynniejszych graczy ze wszystkich regionów (są wybierani po Mistrzostwach przez światową społeczność). Organizuje się m.in.: gry klasyczne, zawody 1v1 (tzw. tryb Showdown) oraz wyzwania (np. dwóch graczy na jednego bohatera, Jeden za Wszystkich czy tryb zabójców). Wszystkie gry są zaliczone do głównej rywalizacji Fire vs. Ice, gdzie zawodnicy są przydzieleni według regionów (Korea Płd., Ameryka Płn., Tajwan/Makau/Hong Kong kontra Europa, Chiny, reszta świata).

Multimedia[]

Zobacz też[]

Przypisy

Advertisement