Nocturne/historia

Szablon:Nagłówek bohatera

Nocturne
Wieczny Koszmar
Cena
NE	4800
NE	4800
RP	880
RP	880

Historia

Przed pojawieniem się Nocturne'a ludzie wierzyli, że sny były wytworem ich wyobraźni, bezwartościowymi obrazami, które pojawiały się podczas snu. Ta opinia została wystawiona na próbę w związku z serią wypadków w czasie nocnego odpoczynku, która dotknęła przywoływaczy League. Niektórzy budzili się z krzykiem, przerażeni do granic możliwości. Niektórzy nie byli w stanie zasnąć, popadając z każdą kolejną nocą w szaleństwo. Inni po prostu się nie budzili. Lekarze nie wiedzieli, co sądzić, do momentu, kiedy Architekt Pola zemdlał nieopodal nexusa na Twisted Treeline. Świadkowie twierdzą, że krzyknął i przestał oddychać. Z nexusa wydobyła się magiczna energia i pojawił się Nocturne.

Nie przyjął radośnie zjawienia się w tym świecie. Wyrżnął w pień wszystkich, których spotkał, zanim przywoływacze uwięzili go za pomocą magii. Po intensywnych badaniach eksperci League doszli do wniosku, że Nocturne polował na śpiących przywoływaczy, atakując ich tam, gdzie nie mogła im pomóc magia. Wyglądało na to, że to jego jedyne przeznaczenie. Rodziny ofiar domagały się ukarania go, ale urzędnicy League martwili się, że po śmierci Nocture wróci do miejsca, skąd pochodzi. Związali go z fragmentem nexusa i uwięzili w świecie fizycznym. W ramach kary pozwolono przywoływaczom przyzwać Nocturne'a w meczach League, przez co jego wola kontrolowana jest przez tych, których nienawidzi, co jest dla niego koszmarem. Uczeni League nie wiedzą, czy naprawdę pochodzi on z krainy snów oraz czy istnieją podobne mu istoty. Niektórzy twierdzą, że akt przyzywania wpłynął na podświadomość przywoływaczy, wabiąc do nich Nocturne'a. Jedną z najbardziej niepokojących teorii jest ta, jakoby był on personifikacją czyjegoś koszmaru. Jeśli to jednak prawda, to kim jest śniący?

„Ciemność się zbliża... ogarnia mnie mrok... ale wciąż go widzę...”

—  Kelvin Ma, pacjent nr 4236

Ciemność się zbliża... ogarnia mnie mrok... ale wciąż go widzę... Kelvin Ma, pacjent nr 4236

Osąd League

Kandydat: Nocturne

Data: 11 marca 21 r. ECL

OBSERWACJA

Architekt Pola miał ciężki dzień. Przeczesywanie areny w poszukiwaniu oznak degradacji to ważne zadanie. Pobieranie odczytów co pięć stóp jest niezbędne, aby wykryć najdrobniejsze nawet zakłócenia złożonych pól energii. Przeoczenie jakiegokolwiek skoku oddziaływających sił mogłoby rozpocząć reakcję łańcuchową, do której doprowadziłoby ciągłe używanie magii na Fields of Justice. Lubił wyobrażać sobie, że sprawdzając punkty kontrolne, na swój sposób ratuje Runeterrę.

Po zakończeniu pracy architekt wraca na platformę przywoływania; mija nexus, który powinien być uśpiony. Jego wzrok przykuwa niespodziewana iskra wewnątrz nexusa. Rusza to sprawdzić, lecz uderza w niego gwałtowny wybuch energii dochodzący z tej budowli. Architekt jak kłoda pada na zimny, obojętny bruk.

Jego ciało wysycha a z otwartych ust wydobywa się gęsty dym. Dym, który drży życiem i pulsuje grozą.

Zrodzony z koszmarów.

REFLEKSJA

Nocturne przez niezliczone wieki podróżował przez umysły ludzi. Patrzył na twarze, których pragnęli, chłonął żądze pulsujące w ich żyłach, zamieszkiwał w fantazjach rozpalających ogień w ich sercach. Przebywał w odrażająco ludzkich iluzjach, które przywoływali w swych ograniczonych, śmiesznych umysłach.

Pożerał magię, która pulsowała w ich duszach.

Nocturne miał jedynie chwilę na ocenę nowej fizycznej formy, nim otoczyli go przywoływacze noszący szaty. Wiedział, kim są, zanim się przedstawili. To władcy, których twarze pochłaniały umysły wszystkich przywoływaczy, których sny nawiedził. Byli głosami, które zasypywały słabszych obietnicami wielkiej władzy, oraz rękami, które kierowały losami świata. Nocturne wiedział, czego pragną, jednak nie miał zamiaru im się poddać.

Jego widmowa forma w ciszy zbliżyła się do jednego z ludzi, wyciągając eteryczne macki jego świadomości. Człowiek w szatach zwinął się w paroksyzmie, jego ręce uniosły się, by kaleczyć własną głowę. Powietrze przeciął mrożący krew w żyłach wrzask, który urwał się, kiedy umysł człowieka zapadł się w sobie.

Nocturne dopadł pozostałych, nim mieli szansę zareagować. Rozłożył ręce, z jego ramion wystrzeliły dwie klingi gotowe odrywać ciało od kości. Cień zanurkował i uderzył w górę ostrzami, nabijając na nie całe ciało nieszczęsnego przywoływacza.

Nocturne poczuł, że od tyłu zachodzi go grupa ludzi; przez chwilę jego forma pulsowała. Całe pole przykryła ciemność - przytłaczająca czerń, która dyszała i wzdychała. Ofiary uwięzione na zawsze w tym urojeniu szeptały do uszu przywoływaczy, obiecując wieczne potępienie i błagając o wybawienie. Odcięte ręce chwytały żyjących, desperacko próbując oderwać dla siebie jakiekolwiek fragmenty życia.

Pozostali przywoływacze natarli, młócąc w koszmarne palce, które znikały, aby pojawić się ponownie w większej liczbie. Zaklęcia zamarły w ich ustach; magiczne energie nie odpowiadały na ich wezwania. Mrok począł dusić ludzi, którzy wyłupywali sobie oczy w szaleńczej próbie odzyskania wzroku. Pożerało ich przerażenie; nie wyczuli, że zbliża się do nich Nocturne, nie poczuli też ostrzy przeszywających ich miękkie ciała i skazujących ich dusze na wieczność pośród ciemności.

Jeden z przywoływaczy wyróżniał się. Jego fioletowe szaty przyozdobione były złotymi łańcuchami. Niedotknięty ślepotą i przerażaniem obserwował beznamiętnie dokonującą się wokół rzeź. Na jego twarzy nie pojawiło się żadne uczucie, gdy kałuża krwi splamiła rąbek jego szat; jego oblicze nie zmieniło się, gdy głowa byłego kompana odbiła się od jego nogi.

Przywoływacz przemówił. - Imponujące. Widzę, że eony, które spędziłeś, żywiąc się naszymi umysłami, nie poszły na marne.

- Wiem, kim jesteś - Odparł Nocturne.

- To mi schlebia - Przywoływacz uśmiechnął się szyderczo. - Powinieneś też wiedzieć, że zapłacisz teraz za okropności, które sprowadziłeś na naszych pobratymców.

- Jakże chcesz to zrobić, człowiecze? - Z cieni dobył się nieludzki skowyt przypominający nieco to, co ludzie zwą śmiechem.

- Trafiłeś do świata, który kontrolujemy. Będziesz nam służył.

- Zwiesz tę żałosną egzystencję >>zapłatą<<?

Szybki ruch szkaradnego ostrza Nocturne'a sprawił, że na ziemi rozbryznęły się dymiące trzewia. Podniósł wyszczerbione ostrze na ostatniego z głupców.

- Jakimś sposobem przywołałeś mnie do swojego świata, jednak odpłacę się tylko zniszczeniem.

Z rykiem, Nocturne rzucił się na przywoływacza. Ociekające krwią ostrze zatrzymało się na grubość włosa od celu; nie zmazało nieznośnego uśmieszku z twarzy człowieka. Nadgarstki Nocturne’a otoczył metal, który z brzękiem zamknął się i pociągnął go do tyłu, wciągając w metalowe łańcuchy.

- Nie. To twoje zadośćuczynienie. - Usta przywoływacza rozchyliły się, pełne niecierpliwości. - Witamy w League.

Leżące wokół, ciała przywoływaczy uniosły głowy. Ich ramiona wyciągnęły się i chwyciły Nocturne'a żelaznym uściskiem. Ściągnęły go na dół, zmuszając jego fizyczną formę do uległości. Gdy wbrew woli korzył się przed głównym przywoływaczem, jego całe jestestwo sprzeciwiało się kajdanom. Od tego momentu Nocturne służył League. Był to jego osobisty, wieczny koszmar.

Cytaty

• Nocturne
• Przedwieczny Nocturne

Przy wyborze

• ► „Poddaj się ciemności.”  ^p

Żart

• ► „Prognoza pogody na dziś? Mrok i krwawy deszcz.”  ^p

Prowokacja

• ► „Dajcie mi więcej mięsa do posiekania!”  ^p

Atak

• ► „Wytnę ich z tego świata.”  ^p
• ► „Cierp przez wieczność.”  ^p
• ► „Nadciąga ich zmierzch.”  ^p
• ► „Światło gaśnie.”  ^p
• ► „Kap, kap, płynie krew.”  ^p
• ► „Nikt ci nie pomoże.”  ^p

Ruch

• ► „Wyczuwam strach.”  ^p
• ► „Boisz się mnie, przywoływaczu?”  ^p
• ► „Masz już dość?”  ^p
• ► „To miejsce jest obrzydliwe!”  ^p
• ► „Ludzie to płomienie, które trzeba zdusić.”  ^p
• ► „Boisz się ciemności?”  ^p
• ► „Przejdź na drugą stronę.”  ^p
• ► „Pełzaj ze strachu.”  ^p
• ► „Ty jesteś moim koszmarem, czy ja twoim?”  ^p

Przy użyciu Paranoja.

• ► Śmiech  ^p
• ► „Ciemność.”  ^p
• ► „Ciemność...”  ^p
• ► „Kompletnie sam.”  ^p

Żart

Nocturne wkręca się w dół jak wiertło i utyka w ziemi.

• ► „My widzimy wszystko, my wiemy wszystko, my... utknęliśmy.”  ^p
• ► „Teraz, gdy poznaliśmy "spin to win" nic nas nie powstrzyma... ach... To była sztuczka!”  ^p

Prowokacja

• ► „Skanowanie. Twoim przeznaczeniem jest klęska.”  ^p
• ► „Istoty z tej sfery nie stanowią zagrożenia.”  ^p

Atak

• ► „Nie umkniesz przeznaczeniu.”  ^p
• ► „To konieczne.”  ^p
• ► „Dość igrania z losem.”  ^p
• ► „Niesiemy rozpacz.”  ^p
• ► „Dość znawalstwa.”  ^p
• ► „Stwarzają niedopuszczalne zagrożenie.”  ^p
• ► „Nie ma ucieczki.”  ^p
• ► „Mają powód, by się bać.”  ^p
• ► „Pozbawić ich życia!”  ^p
• ► „Ich istnienie to pomyłka.”  ^p

Ruch

• ► „Długo na to czekaliśmy.”  ^p
• ► „Nadciąga kres waszych dni.”  ^p
• ► „Przeznaczenie musi się dopełnić.”  ^p
• ► „Te ziemie pochłonie zaraza.”  ^p
• ► „Co było niegdyś, trwa i trwać będzie.”  ^p
• ► „Ścieżka powoli się ujawnia.”  ^p
• ► „Przekraczamy bariery czasu.”  ^p
• ► „Jesteśmy jednością.”  ^p
• ► „Jesteśmy początkiem i końcem.”  ^p

Przy użyciu Paranoja.

• ► „Zapada zmrok.”  ^p
• ► „Wreeeaough!”  ^p
• ► Syczenie.  ^p
• ► „Nadciąga nicość.”  ^p

Przy użyciu Powrót

• ► „Przerwać walkę.”  ^p
• ► „Czas zregenerować siły.”  ^p
• ► „Wracamy do źródła.”  ^p