Historia
Krótka
„Żaden człowiek nie jest doskonały. Ale ja nie jestem człowiekiem.”
Kayle, córka 
targońskiego Aspektu urodzona w punkcie kulminacyjnym Wojen Runicznych, uhonorowała dziedzictwo swojej matki, wznosząc się na skrzydłach gorejących boskim ogniem, by walczyć o sprawiedliwość. Wraz ze swoją bliźniaczką 
Morganą latami były obrończyniami 
Demacii — dopóki Kayle nie rozczarowała się powtarzającymi się potknięciami śmiertelników i całkowicie opuściła ich wymiar. Mimo to legendy o tym, jak karała nieprawych swoimi ognistymi mieczami, wciąż są opowiadane, a wielu wierzy, że pewnego dnia powróci...
Długa
Gdy Wojny Runiczne rozgorzały na dobre, Góra Targon stała się ostatnim światłem nadziei wobec nadchodzącej ciemności — Kayle i jej bliźniaczka Morgana urodziły się w jego blasku. Ich rodzice, Mihira i Kilam, wybrali się na pełną niebezpieczeństw wspinaczkę w poszukiwaniu mocy, która miała ocalić ich plemię przed zniszczeniem.
Nawet kiedy Mihira dowiedziała się, że jest brzemienna, parła naprzód. Na szczycie góry została wybrana boskim uosobieniem Aspektu Sprawiedliwości, dzierżącym miecz, który pałał ogniem jaskrawszym od słońca.
Niedługo później urodziły się bliźniaczki. Kayle, starsza jedynie o kilka chwil, miała w sobie jasność, która odpowiadała mrokowi Morgany.
Lecz Mihira stała się budzącą postrach wojowniczką, o wiele wspanialszą niż którykolwiek śmiertelnik. Kilam zaczął lękać się jej boskości i władających magią wrogów, którzy lgnęli do jej światła. Postanowił uchronić dziewczynki przed krzywdą i przeprawił się przez Morze Zdobywcy do osady, w której podobno sama ziemia zapewniała ochronę przed magią.
Kilam wychowywał bliźniaczki w nowym domu, a ich temperamenty z każdym dniem coraz bardziej różniły się od siebie. Kayle była bardzo dojrzała jak na swój wiek i często kłóciła się z przywódcami osady o ich zasady — nie pamiętała mocy swojej matki, ale wiedziała, że prawa miały na celu zapewnić im bezpieczeństwo. Jej ojciec rzadko rozmawiał o takich rzeczach, ale Kayle była pewna, że Mihira uratowała ich, kończąc Wojny Runiczne na jakimś odległym polu bitwy.
Któregoś dnia, gdy bliźniaczki weszły już w wiek nastoletni, pasmo ognia rozdarło niebo. Miecz tlący się astralnym ogniem wbił się w ziemię pomiędzy Kayle a jej siostrą i rozpadł na dwie części — Kilam był zrozpaczony, uświadomiwszy sobie, że to ostrze Mihiry.
Kayle prędko chwyciła jedną połowę broni, a z jej ramion wyrosły pierzaste skrzydła. Za jej przykładem Morgana ostrożnie zrobiła to samo. Wtedy Kayle poczuła silniejszą niż dotychczas więź z matką i była pewna, że to znak, że ona wciąż żyje i że chce, by jej córki poszły jej śladem.
Mieszkańcy osady wierzyli, iż dziewczynki otrzymały błogosławieństwo gwiazd, a ich przeznaczeniem jest chronić młode państwo Demacii przed cudzoziemcami. Te skrzydlate obrończynie stały się symbolami światła i prawdy, czczonymi przez wszystkich. Kayle walczyła w wielu bitwach, z powietrza przewodząc rosnącym szeregom milicji i spowijając broń godnych swym uświęconym ogniem... lecz z czasem jej dążenie do sprawiedliwości zaczęło ją zżerać. Widząc zagrożenia wewnętrzne i zewnętrzne, założyła zakon sędziów, który miał egzekwować prawo, i zaczęła polować na buntowników oraz złodziei z równym zapałem.
Ale wobec jednej osoby jej osąd był łagodniejszy. Ku rozpaczy swoich wyznawców Kayle pozwoliła Morganie rehabilitować grzeszników wykazujących na tyle pokory, by przyznać się do winy. Protegowany Kayle, Ronas, wyrażał największą dezaprobatę — przysiągł zrobić to, czego nie chciała zrobić Kayle, i podjął się uwięzienia Morgany.
Po swoim powrocie Kayle zastała buntujących się mieszkańców i martwego Ronasa. Owładnięta gniewem spojrzała na miasto z góry i przyzwała swój boski ogień, by oczyścić je z grzechów.
Morgana wzleciała w powietrze i uniosła ostrze, żeby stoczyć z nią bój. Jeżeli Kayle miała wypalić ciemność, którą widziała w sercach śmiertelników, musiała zacząć od własnej siostry. Wojowały ze sobą w przestworzach i żadna nie ustępowała przed okrutnymi ciosami drugiej, zrównując z ziemią budynki pod nimi.
Wtem walka została przerwana przez pełen cierpienia krzyk ich ojca.
Kayle patrzyła, jak Kilam kona w ramionach siostry. Był niepotrzebną ofiarą przemocy, która tamtego dnia zawładnęła miastem. Potem złapała obie połowy miecza matki i przysięgła, że już nigdy nie pozwoli emocjom śmiertelników nad sobą zapanować. Gdy na powrót wzbiła się w przestworza i poszybowała wysoko nad chmury, wydawało jej się, że za horyzontem prawie widzi Górę Targon i jej potężny szczyt skąpany w czerwieni zachodzącego słońca.
Właśnie tam miała zamiar odszukać idealną, astralną jasność. Chciała stanąć u boku matki i wypełnić jej powinność względem Aspektu Sprawiedliwości.
Choć Kayle zniknęła z Demacii na wiele wieków, jej legenda stanowiła inspirację dla sporej części kultury i praw królestwa. Ogromne posągi i ikony Skrzydlatej Obrończyni napawają siłą serca każdego wojownika, który maszeruje w bój, by rozświetlić noc i wypędzić wszelkie cienie ze swojej ojczyzny.
W czasie waśni i chaosu wielu żywi nadzieję, że Kayle kiedyś powróci... a inni modlą się, żeby taki dzień nigdy nie nadszedł.
Stara krótka
„Sprawiedliwość zstępuje z niebios.”— Kayle
Wielka bohaterka i najsilniejsza spośród swojego ludu, Kayle jest anielską wojowniczką, która całkowicie poświęca się oczyszczaniu świata z tych, dla których nie ma już odkupienia. Po tym jak konflikt podzielił jej pobratymców, włożyła w imię porządku swoją magiczną zbroję i złapała za płonący miecz, wyrzekając się własnego ciała i krwi. Kiedy Kayle zlatuje na pole bitwy, szybko egzekwuje sprawiedliwość — nikt nie uniknie niebiańskiego światła i słusznego gniewu.
